Οι φωνές ή καλύτερα κραυγές απόγνωσης, απογοήτευσης ακόμη και θυμού δημοσιογράφων, παραγόντων ομάδων και κυρίως των πρωταγωνιστών, δηλαδή των παικτών κάθε μέρα γίνονται και περισσότερες ενώ τα σχόλια στα ΜΜΕ όλης της Ευρώπης αυξάνονται και πληθύνονται με μαθηματική ακρίβεια. Ηδη μάλιστα υπήρξε και δημοσίευμα της κορυφαίας πολωνικής αθλητικής εφημερίδας Gazzetta Wyborcza που επισημαίνει όλα τα σχόλια που έχουν γίνει και καταδεικνύει το πρόβλημα της ανοργανωσιάς και κυρίως της αδιαφορίας που υπάρχει.
Από πού να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς; Από τις απαράδεκτες συνθήκες διαβίωσης των παικτών των ομάδων σε ξενοδοχεία που δεν πληρούν ούτε στο ελάχιστο τις απαιτήσεις μία τέτοιας διοργάνωσης με στενά δωμάτια, μικροσκοπικά κρεβάτια και το κυριότερο φριχτό φαγητό; Από την παντελή έλλειψη διαφήμισης της διοργάνωσης στις τέσσερις πόλεις όπου διεξάγονται τα ματς της πρώτης φάσης; Είναι χαρακτηριστικό όπως ανέφεραν πολλά ΜΜΕ σε όλη την Ευρώπη ότι τόσο στο Πόζναν, όσο και στο Γκνταντ υπάρχουν μπάνερ και αφίσες που δεν διαφημίζουν τους αγώνες σε αυτές τις πόλεις αλλά τα ματς της επόμενης φάσης που θα γίνουν στο Κατοβίτσε!!!
Οσο για τα γήπεδα; Μια ματιά έστω σε στιγμιότυπα των αγώνων αρκεί για να προκαλέσει θλίψη. Γήπεδα… προπολεμικά, άδειες εξέδρες με εξαίρεση το ματς της γηπεδούχου Πολωνίας με τη Βουλγαρία. Θέαμα αποκρουστικό. Απορούμε που οι διοργανωτές είδαν ότι στον αγώνα της Ελλάδας με τη FYROM στην πρεμιέρα υπήρχαν 2.500 άτομα τη στιγμή που στο γήπεδο βρίσκονταν το πολύ 100 Ελληνες, άλλοι 300 Σκοπιανοί και διάφοροι επίσημοι. Ολοι μαζί μετά βίας να έφταναν τους χίλιους…
Τα δε ευτράπελα δεν έλειψαν πριν και κατά τη διάρκεια των αγώνων. Στο ματς της Ελλάδας οι διοργανωτές δεν… είδαν το τεράστιο πανό πολιτικού περιεχομένου (Ηλιος της Βεργίνας) που έμπασαν στο γήπεδο οι Σκοπιανοί ούτε το εμετικό πανό με το λογοπαίγνιο εναντίον της Ελλάδας ενώ απαγορεύονται ρητά και κατηγορηματικά τέτοιου είδους προσπάθεια… προπαγάνδας. Στο Γκντανσκ πριν τον αγώνα της Γαλλίας με τη Γερμανία, ο φυσικοθεραπευτής της Γερμανίας ξέμεινε από πάγο και όταν ζήτησε από τους διοργανωτές τον έστειλαν σε ένα… μηχάνημα κάτω από τις εξέδρες το οποίο ήταν χαλασμένο. Όταν, δε, ήταν έτοιμος να εκραγεί από τα νεύρα και ζήτησε βοήθεια από ένα εθελοντή, αυτός αναγκάστηκε να πάει σε κοντινό κατάστημα McDonalnds για να δανειστεί λίγο πάγο που προοριζόταν για τα αναψυκτικά…
Και όλα αυτά σε μία χώρα όπου ελάχιστοι μιλάνε την πιο διαδεδομένη διεθνή γλώσσας, δηλαδή τα αγγλικά και η συνεννόηση γίνεται με… παντομίμα, όπου δεν υπάρχει καν νερό να πιεί κανείς στο γήπεδο, όπου οι συνθήκες εργασίας των δημοσιογράφων είναι το λιγότερο τραγικές (σύνδεση ίντερνετ η οποία διακόπτεται κάθε λεπτό…) και που σε τελική ανάλυση είναι παντελώς ανίκανη να διοργανώσει οτιδήποτε…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου