Σάββατο 28 Αυγούστου 2010

Μάθημα... παπαγαλία

Ας μη γελιόμαστε. Αν το μεσημεράκι του Σαββάτου αντίπαλος της Εθνικής μας στην πρεμιέρα του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος ήταν κάποια από τις θεωρητικά δυνατές ομάδες του ομίλου, θα είχαμε φύγει ηττημένοι και με σκυμμένο το κεφάλι από το γήπεδο. Δυστυχώς, τα παπαγαλάκια που τις ώρες που ακολούθησαν την τιμωρία των Σχορτσιανίτη-Φώτση έσπευσαν να… καθησυχάσουν το φίλαθλο κοινό πως «και δίχως αυτούς, την Κίνα και το Πουέρτο Ρίκο τους κερδίζουμε εύκολα», διαψεύσθηκαν. Για το έξω-αγωνιστικό κακό που έκανε η ιστορία των επεισοδίων και της τιμωρίας στην Εθνική μας τα έχουμε ξαναπεί και αν μη τι άλλο δεν είναι η ώρα να τα αναπαράγουμε. Το αγωνιστικό μειονέκτημα του να αγωνιζόμαστε δίχως δύο πενταδάτους παίκτες λίγο έλλειψε να το πληρώσουμε πολύ ακριβά.


Η Εθνική μας λοιπόν χθες, απέναντι σε έναν αντίπαλο που δεν είχε να χάσει τίποτα απολύτως, κατά κάποιο τρόπο πιάστηκε στον ύπνο. Λίγο ως πολύ ήταν αναμενόμενο ότι οι αδύναμοι (σωματικά) Κινέζοι θα επέλεγαν διά του αμερικανού προπονητή τους να μας αντιμετωπίσουν με άμυνα ζώνης. Όπως και έγινε και μάλιστα για 40 ολόκληρα λεπτά. Η επιθετική αντίδραση της ομάδας μας ήταν σωστή κατά το ήμισυ. Γρήγορο πάσινγκ-γκέιμ και σουτ υπό τις καταλληλότερες δυνατές προϋποθέσεις. Κάπως έτσι προηγηθήκαμε με 9 στο ξεκίνημα, κάπως έτσι είχαμε εξαιρετικά ποσοστά ευστοχίας στο τρίποντο. Ο Ντάνγουολντ όμως δεν παρέκλινε από το σχέδιό του. Γνωρίζοντας ότι η Εθνική μας δεν είναι δυνατόν να κερδίσει το ματς σουτάροντας μόνο τρίποντα και κυρίως γνωρίζοντας ότι δεν έχει παιχνίδι στο ποστ, κατάφερε να μας αποκοιμίσει. Οι φορές που η μπάλα ακούμπησε στο χρωματιστό σε όλο το ματς ήταν ελάχιστες παρά το θαυμάσιο παιχνίδι του προερχόμενου από τραυματισμό Μπουρούση. Ελλειπε όμως εμφανώς ο παίκτης που θα αναστατώσει την αντίπαλη ρακέτα και κυρίως αυτός που θα φορτώσει τους αντίπαλους ψηλούς με φάουλ. Δηλαδή ο Σχορτσιανίτης. Και έτσι είδαμε τους Ουάνγκ και Γι να βγάζουν ανενόχλητοι και δίχως κόπο όλο το ματς και παραλίγο να μας κερδίσουν μόνοι τους.
Στην άμυνα, δε, η ομάδα μας δεν θύμισε σε τίποτα αυτή των φιλικών προετοιμασίας όπου τη θαυμάσαμε για την επιθετική της άμυνα, την πίεση στην περιφέρεια, τα κλεψίματα. Τι από όλα αυτά κάναμε χθες; Τίποτα. Και μάλιστα απέναντι σε μία ομάδα δίχως ικανούς χειριστές της μπάλας, μία ομάδα που είναι ως γνωστόν επιρρεπής στα λάθη. Η άμυνά μας ευάλωτη στο ριμπάουντ (παρά τις φιλότιμες προσπάθειες σχεδόν όλων όσων έπαιξαν αφού Πρίντεζης και Βουγιούκας σε αντίθεση με τον μαχητικό Καϊμακόγλου ήταν αρνητικοί) παθητική στο σύνολό της αφού εκεί έλλειπε η μορφή του Φώτση που όχι μόνο θα περιόριζε τη δράση του Γι αλλά θα αλλοίωνε σουτ, θα έπαιρνε ριμπάουντ.
Τουλάχιστον νικήσαμε όμως σε μία πρεμιέρα και αυτό πρέπει να κρατήσουμε αφού το τουρνουά δεν έχει καλά-καλά αρχίσει. Και εκτός αυτού κερδίσαμε και δύο παίκτες, τον φοβερό Ζήση που θύμισε τον παίκτη-ηγέτη που είχαμε συνηθίσει και τον Καϊμακόγλου που έδωσε πνοή σε άμυνα και επίθεση με τη δύναμη και το πάθος του. Μακάρι και αύριο να γράφουμε κάτι ανάλογο, έχοντας νικήσει δηλαδή τους σαφώς πιο δυνατούς από τους Κινέζους Πορτορικάνους και να πάμε για την… έναρξη του Μουντομπάσκετ την Τρίτη κόντρα στους οικοδεσπότες…

4 σχόλια:

  1. Επειδή θα μας τρελάνουν εμάς τους παλιούς "τριποντικούς" και φαντάζεις η μόνη σωτηρία πριν αρχίσω να βλέπω κυρίους με άσπρες μπλούζες, ο ΓΟΥΑΝΓΚ ΖΙΖΙ δεν είναι ο θρυλικός "στατιστικός" αντίπαλος (και μετέπειτα ΝΒΑερ) του Ρεντζιά από το Εφήβων του 1995 ; Γεννημένος φυσικά το 1976 και όχι το 1979; Υπήρξε μόνο στη φαντασία μου ο άνθρωπος εκείνος ή τόσο δύσκολο είναι να καταλάβει κανείς ότι είναι λάθος η σχετική αναφορά στη σελίδα της FIBA; Γιατί μας ζάλισαν όλοι από χθες "ο 31χρονος" και ο "31χρονος"...
    Υ.Γ. Εκτός και αν όλα τα έχει οργανώσει ο Μπουρούσης για να δικαιολογήσει την προσποίηση και το αριστερό ντράιβ του ΖΙΖΙ, που πρέπει να έχει να τα κάνει και τα δύο μαζί από την Αθήνα ......

    Μπάκι Μπλάιχερτ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @Μπακι Μπλάιχερτ
    LOL. Φοβερό μήνυμα και ιδιαιτέρως ψαγμένο. Οι κύριοι με τις άσπρες μπλούζες μπορούν να περιμένουν... Ο θρυλικός Ζιζί ήταν όντως στο Παγκόσμιο Εφήβων του 1995. Τότε βέβαια ήταν γεννημένος το 1977, τώρα πια είναι γεννημένος το 1979. Η ιστορία με την ηλικία του Ζιζί είναι γνωστή. Οταν ήταν να πάει στο ΝΒΑ και να επιλεγεί έστω ετεροχρονισμένα στο ντραφτ, "θυμήθηκαν" ότι είχε γεννηθεί το 1979, με δύο χρόνια καθυστέρηση δηλαδή. Ο Ζιζί, αν η κα Ζιζί λέει την αλήθεια (δίχως φόβο και πάθος) γεννήθηκε το 1977 και σε καμία περίπτωση το 1979. Είναι 33 γεμάτα (λιγότερο αποκλείεται, περισσότερο... πιθανότατο) αλλά τι ψάχνεις να βρεις... Τα ίδια φυσικά ισχύουν και για τον Γιανλιάν Γι που μα τον Τουτατή είναι μεγαλύτερος από 23 ετών (το 1987 δηλαδή γεννημένος) αφού υπάρχει έγγραφο απο το σχολείο του που τον αναφέρει γεννημένο το 1984!!! (http://chinasportstoday.com/en/blog/item/434/zero_tolerance_for_sloppiness_chinas_agefaking_problem).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Με τον Γι η υπόθεση έχει ζουμί. Οι Κινέζοι ορθώς κατάλαβαν ότι είναι το επόμενο μεγάλο project τους και τον έβγαλαν στο κλαρί πολύ μικρό. Για να τον 'φουσκώσουν' έλεγαν ότι είναι του 87, όμως τον είχαν βάλει να παίξει με την φουρνιά των 84ηδων! Το αποτέλεσμα ήταν να κάνει όργια με τους μικρούς και απλά καλά παιχνίδια με τους (πραγματικούς) συνομηλίκους του. Την πρώτη του εμφάνιση (ως...16χρονος) την είχε κάνει στον Μουντομπάσκετ εφήβων στην Θεσσαλονίκη το 2003, διοργάνωση όπου πρωτοείδαμε και τον Μπόγκουτ, τον Κλέιζα, τον Λόρμπεκ, τον Μπαρέα και τον Ατσούρ. Πάντως στα pre-draft report του 2006 οι Αμερικανοί δεν τσιμπούσαν και ήταν σίγουροι ότι τα στατιστικά του με τις μικρές εθνικές ομάδες είναι ολίγον τζούφια.

    Απεργοσπάστης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @ Απεργοσπαστης
    Επίσης σε εκείνο το Μούντο Εφήβων (που ήταν να γίνει στις Φιλιππίνες αν θυμάμαι καλά αλλά λόγω της γρίπης των χοίρων ή των πτηνών ή των μυρμηγκιών δεν είμαι σίγουρος) είχαν παίξει ο Ούκιτς (Κροατία), ο Ντιρόν Ουίλιαμς, ο Ρέντικ (ΗΠΑ), ο Ράμος, ο Βασαλό (Π.Ρίκο) και αρκετοί ακόμη γνωστοί παίκτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts with Thumbnails