Και τώρα, ας αρχίσει το Μουντομπάσκετ

Πάει κι αυτό… Εστω και έπρεπε να μας βγει (τι πρωτότυπο…) η ψυχή η Εθνική Ελλάδας προσπέρασε ένα εμπόδιο που για 35 λεπτά έμοιαζε ανυπέρβλητο και πλέον από την Τρίτη ετοιμάζεται για την… επίσημη έναρξη του Μουντομπάσκετ κόντρα στους γείτονες και οικοδεσπότες Τούρκους.

Για την Εθνική και το τεχνικό τημ θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο χθεσινός αγώνας ήταν ένα ακόμη μάθημα προς ανάγνωση. Σχεδόν ίδιο με το Σαββατιάτικο κόντρα στην Κίνα αφού οι Πορτορικάνοι λίγο έλλειψε να μας κερδίσουν με συνταγή των Ασιατών. Ζώνη και άγιος ο Θεός δηλαδή ήταν η προσευχή του Σιντρόν και για 35 λεπτά έβλεπε ότι οι δεήσεις του έπιαναν τόπο. Και έπιαναν τόπο επειδή η Εθνική μας για μία ακόμη φορά δεν ήταν ικανή να βρει αντίδοτο. Για μία ακόμη φορά δηλαδή γίναμε θεατές ίδιων ελεύθερων και άστοχων σουτ, δίχως λογική επιμονή στα σουτ τριών πόντων (4/18 στο πρώτο ημίχρονο) και ελλιπέστατο παιχνίδι στο «ποστ» με εξαίρεση κάποιες ατομικές ενέργειες του Τσαρτσαρή.

Δεν ήταν λίγες οι φορές που οι δύο μας ψηλοί (Τσαρτσαρής, Μπουρούσης) βολόδερναν στη γραμμή του τρίποντου, ενώ ο μοναδικός που παίζει κοντά στο καλάθι, δηλαδή ο Βουγιούκας, αποδείχθηκε και πάλι κάτι παραπάνω από ανεπαρκής απέναντι σε έναν θηριώδη μεν, αλλά πιο αργό και από το ριπλέι αντίπαλο, τον Ράμος.

Στην άμυνα δε; Σαν να βλέπαμε σε επανάληψη τον αγώνα με την Κίνα. Καμία πίεση στην περιφέρεια, βοήθειες στη ρακέτα δίχως ουσία (που έδιναν ελεύθερα σουτ στους Πορτορικάνους) με αποτέλεσμα το κοντέρ να γράψει 41 πόντους παθητικό στο ημίχρονο. Που να έπαιζε και ο Αρόγιο δηλαδή…

Όλα αυτά συνεχίσθηκαν και στα 15 από τα 20 λεπτά του δεύτερου ημιχρόνου, ακόμη και όταν προσπεράσαμε με το ξύπνημα του αρνητικού στο πρώτο ημίχρονο Διαμαντίδη αφού το Πουέρτο Ρίκο χρειάστηκε ένα μόλις λεπτό για να τρέξει 7-0 σερί και να φορτώσει τους διεθνείς με πρόσθετο άγχος επτά λεπτά πριν το φινάλε.

Κάπου εκεί είχε έρθει η ώρα του Σπανούλη ο οποίος θυμίζοντας τον Σπανούλη της… Πολωνίας πήρε στις πλάτες του την ομάδα επιθετικά. Αλλά δεν ήταν μόνον αυτό. Οι διεθνείς έπαιξαν έξυπνα (επιτέλους…) στην επίθεση, επιδίωκαν τις επαφές για να κερδίζουν φάουλ (κάτι που δεν έκαναν ούτε μία φορά μέχρι και το τέλος της τρίτης περιόδου) και έτσι άλλαξε η ροή του αγώνα. Κόντρα μάλιστα στην εικόνα που έως τότε είχε η Εθνική, με ελάχιστη βοήθεια στο τεχνικό κομμάτι από τον πάγκο.

Θέλουμε να πιστεύουμε πως ανεξάρτητα με το τι θα συμβεί την Τρίτη απέναντι στους Τούρκους, αν θα νικήσουμε ή θα χάσουμε δηλαδή, θα δούμε μία άλλη Εθνική από εδώ και πέρα αφού επαναλαμβάνουμε τώρα αρχίζει για εμάς το τουρνουά έχοντας προσπεράσει δίχως απώλειες τα δύο πρώτα εμπόδια που αν αρχικά φάνταζαν μικρά, εν τη απουσία των δύο τιμωρημένων, λίγο έλλειψε να αποδειχθούν ανυπέρβλητα.