Οργή λαού, φωνή... facebook

Το έχω ξαναγράψει από αυτό εδώ το blog πως «η μνήμη των Ελλήνων διαρκεί όσο το δελτίο ειδήσεων των 8». Ενίοτε, δε, εξαρτάται και από ποιο δελτίο ειδήσεων παρακολουθεί κανείς, διαρκεί ίσως και λιγότερο από τη διάρκεια του δελτίου. Λυπάμαι λοιπόν που το γράφω αλλά δυστυχώς σε αυτό τον τόπο δεν υπάρχει ελπίδα. Ετσι όπως κατάντησαν τη χώρα όσοι την κυβέρνησαν και την κυβερνούν εδώ και δεκαετίες, όσοι ανίκανοι πολιτικοί είχαν στο μυαλό τους και έκαναν πράξη την κατασπατάληση του δημόσιου χρήματος δεν πρόκειται να τιμωρηθούν και η χώρα μας οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στον αφανισμό. Και το χειρότερο απ’ όλα ξέρετε ποιο είναι; Ότι κανείς, μα κανείς δεν δείχνει τη διάθεση να αντιδράσει σοβαρά και ουσιαστικά αφού το μόνο που φαίνεται ότι θα προκαλέσει την οργή του βολεψάκια Ελληνικού λαού είναι να του κοπεί η δυνατότητα να γράφει στο… facebook!

Φαντάζομαι ότι οι περισσότεροι συμφωνείτε ότι το βασικό μερίδιο ευθύνης για την ξεφτίλα αυτής της χώρας φέρουν οι πολιτικοί και οι πολιτικάντηδες αυτής της χώρας. Αυτοί που έφεραν μία πανέμορφη και πλούσια χώρα, μία χώρα που βρίσκεται ίσως στο στρατηγικότερο σημείο της υφηλίου, στην καταστροφή, την ανυποληψία, την απαξίωση. Αυτοί που έκαναν μία χώρα να μοιάζει από παράδεισος σε κόλαση αφού μέχρι και οι γείτονες Σκοπιανοί, ναι οι Σκοπιανοί, έβγαλαν χθες ταξιδιωτική οδηγία για τους πολίτες της χώρας τους να μην επισκέπτονται την Ελλάδα. Για τέτοια κατάντια μιλάμε.

Για καθίστε όμως ένα λεπτό ρε παιδιά. Για δείτε λιγάκι τον εαυτό σας στον καθρέφτη και αναρωτηθείτε. Ποιοι είναι όλοι αυτοί που έθρεψαν όλες αυτές τις δεκαετίες το «τέρας» της πολιτικής που δημιουργήθηκε; Εμείς είμαστε, μην το ψάχνετε. Εμείς συντηρήσαμε όλες αυτές τις πολιτικές με την ανά τετραετία ψήφο μας, εμείς τους δώσαμε τα πατήματα να μας εκμεταλλευτούν και μαζί να ξεζουμίσουν μία ολόκληρη χώρα. Με την πρόκληση των ρουσφετιών προς άγρα ψήφων, με τη στήριξη όλων των κομπίνων τους με έμμεσο ή άμεσο τρόπο. Ποιος δηλαδή έχοντας παντελή άγνοια από οικονομικά, τζόγαρε στο χρηματιστήριο στα τέλη της δεκαετίας του ’90 για το εύκολο χρήμα; Ποιος στήριξε την υπόθεση του Κτηματολογίου. Ποιος κώφευσε στο άκουσμα του σκανδάλου του Βατοπεδίου αφού δεν πείραξαν το δικό του οικόπεδο; Ποιος έπαιρνε αβέρτα τα εορτοδανεια, διακοποδάνεια και αγοροδάνεια δίχως να έχει ούτε ένα ευρώ στην άκρη για να το καλύψει προσδοκώντας στην εφήμερη διασκέδαση προκειμένου να νοιώσει για λίγους μήνες, εβδομάδες, μέρες ή ακόμη και ώρες πλούσιος;

Εμείς! Δυστυχως εμείς οι Ελληνες. Και τώρα βρίζουμε, σιχτιρίζουμε, καταδικάζουμε και απαιτούμε να μπούνε φυλακή όσοι με τον τρόπο μας ο καθένας ξεχωριστά στηρίζαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια; ΟΚ, να μπούνε όλοι φυλακή, αν και κανείς τους δεν πρόκειται να περάσει το κατώφλι της. Αυτή είναι η λύση; Ναι, είναι μια αρχή, αλλά αν δεν αλλάξουμε νοοτροπία και τρόπο σκέψης και αντίδρασης τα ίδια θα γίνουν και τις επόμενες δεκαετίες.

Είμαι κάθετος στην άποψή μου πως αυτή η χώρα πάσχει εδώ και δεκαετίες από έλλειψη παιδείας. Όχι εγκυκλοπαιδικής αλλά κοινωνικής παιδείας. Εχουμε σταματήσει να σκεφτόμαστε λογικά, να σταθμίζουμε τις παραμέτρους, να αντιδράμε με μέτρο. Ένα μέτρο που προ πολλού έχει χαθεί σε όλες τις εκφάνσεις του κοινωνικού συστήματος είτε αυτό είναι ο αθλητισμός, είτε η πολιτική, είτε οι τέχνες. Όπως εύκολα ενθουσιαζόμαστε, το ίδιο και πιο εύκολα απογοητευόμαστε και ρίχνουμε ανάθεμα. Ναι, αλλά αυτό δεν είναι υγιής αντίδραση ενός σκεπτόμενου λαού. Και ο ρημάδης ο Ελληνικός λαός και μπέσα έχει, και φιλότιμο, και ταμπεραμέντο έχει, στοιχεία που άλλοι λαοί δεν γνωρίζουν καν την ύπαρξή τους.

Όμως πρέπει να αντιδράσουμε. Και πρέπει να αντιδράσουμε σκεπτόμενοι και αν μη τι άλλο όχι από την καρέκλα στην οποία καθόμαστε γράφοντας (καλή ώρα) πονήματα σαν κι αυτό. Όχι κλικάροντας «μου αρέσει» στο «χ» γκρουπ του facebook θεωρώντας πως με αυτό τον τρόπο επιτελέσαμε το κοινωνικό μας έργο και εκφράσαμε την αντίδρασή μας στα όσα συμβαίνουν γύρω μας. Η «επανάσταση» πρέπει να ξεκινήσει πρώτα από μέσα μας, από το μυαλό και τον τρόπο σκέψης μας και να μετουσιωθεί σε πράξη μακριά από το πληκτρολόγιο του κομπιούτερ. Δηλαδή θα περιμένουμε να μας κόψουν το… facebook για να βγούμε στους δρόμους;
Υ.Γ. Αλήθεια, ποιος ασχολήθηκε πραγματικά με τους 100.000 και πλέον εργαζόμενους που βγήκαν την Τετάρτη στους δρόμους; Ποιός θυμάται τα συνθήματα που με ολη τη δύναμη της ψυχής τους φώναζαν; Μάλλον κανείς αφού κάποιοι φρόντισαν με τον δικό τους ξεχωριστό τρόπο και με δεδομένη την ατιμωρισία τους να κάνουν έναν ολόκληρο λαό να θρηνεί για τον άδικο χαμό τριών συνανθρώπων μας. Δεν αντέχεται ρε παιδιά να ξυπνάμε κάθε πρωί με έναν κόμπο στο λαιμό και βλέμμα σκυθρωπό. Δεν αντέχεται...