Πατέντα made in Greece

Έχω να κάνω προς τους έχοντες και κατέχοντες του μπάσκετ μία απλή όσο και ηλίθια ερώτηση. Σε ποιόν ριμαδιασμένο (για να μη γράψω τίποτις άλλο…) κανονισμό, του ΕΣΑΚΕ, της ΕΟΚ, της FIBA, του ΝΒΑ, του διαγαλαξιακού πρωταθλήματος βρε παιδί μου αναφέρεται πως σε περίπτωση επεισοδίων στις εξέδρες ή εντός αγωνιστικού χώρου σε έναν αγώνα μπάσκετ διατάσσεται από τους διαιτητές εκκένωση του γηπέδου και όχι η άμεση (αν και εφόσον έχουν προηγηθεί καμιά τριανταριά προειδοποιήσεις και έχουν γλιτώσει από τα πυρά προπονητές, παίκτες, διαιτητές και γραμματεία) διακοπή του;

Μην το ψάχνετε. Δεν αξίζει καν τον κόπο να χάσετε έστω και λίγο από τον πολύτιμο χρόνο σας. Γιατί πολύ απλά όλο αυτό το κολπάκι είναι αποκλειστικά και μόνο ελληνική πατέντα. Μόνο το trade mark λείπει και η κατοχύρωση της στο Υπουργείο Εμπορίου για να μην μας κλέψει κανείς την αποκλειστικότητα. Οσο και αν ακόνισα τη μνήμη μου, όσο και αν ρώτησα και έψαξα, πουθενά, μα πουθενά αλλού στον κόσμο δεν συμβαίνει αυτό. Μία φορά, στα χρονικά, όλη κι όλη έχει γίνει, στον 2^ο τελικό του Κόρατς το 1997 στην Προύσα μεταξύ Τόφας-Αρη και αυτό μετά από άνωθεν παρέμβαση του Γενικού Γραμματέα της FIBA που δεν ήθελε κοτζάμ τελικός να μην τελειώσει. Σε όλα τα προηγμένα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα σαν το δικό μας, τα πρωταθλήματα δηλαδή της Πορτογαλίας, της Νορβηγίας, του Αζερμπαϊτζάν και της Μάλτας (αφήνω έξω τους «φλώρους» Γάλλους, Ιταλούς, Γερμανούς και Ισπανούς που πάνε στα γήπεδα για να φωνάζουν de-fe-nce… αλλά που να ξέρουν οι άσχετοι από ξεχωριστή εφαρμογή των κανονισμών…) όταν γίνονται επεισόδια διακόπτεται ο αγώνας…

Έτσι έχουν τα πράγματα αγαπητοί φίλες και φίλοι. Πέφτουν βροχή τα κέρματα. Εκκένωση του γηπέδου ή μέρους των εξεδρών. Ανάβουν φωτιές στις εξέδρες. Εκκένωση. Πήραν στο κατόπι μέλη του «υπέροχου λαού» της ομάδας μας τους αντιπάλους; Με μία εκκένωση θα εκτονωθεί η κατάσταση.

Το έχω γράψει επανειλημμένα. Σε αυτό το σαθρό και αστείο οικοδόμημα του ελληνικού μπάσκετ το μόνο που ενδιαφέρει ΟΟΟΟΛΟΥΣ τους άλλους εκτός από αυτούς που παίζουν με τη ριμάδα την σπυριάρα, δηλαδή τους παίκτες, είναι να γίνονται και να τελειώνουν οι αγώνες με κάθε κόστος. Τα ίδια έγιναν στον 3^ο τελικό όταν κόντεψε να γκρεμισθεί σε δύο ώρες το ΣΕΦ και έπρεπε να φτάσει η ώρα δύο παρά μετά τα μεσάνυχτα για να πάνε όλοι ήσυχοι (;) για ύπνο. Τα ίδια έγιναν στη Λαμία στον… αξέχαστο τελικό Αρη-Ολυμπιακού. Τα ίδια γίνονται ΚΑΘΕ ΧΡΟΝΟ εδώ και δύο δεκαετίες στα ντέρμπι Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού όπου και αν παίζουν. Τα ίδια έγιναν φέτος στο Ηρακλής-Πανελλήνιος στην πρεμιέρα. Καρότα έπεσαν πέρυσι στο Πανιώνιος-Παναθηναϊκός στα πλέι-οφ. Ντου στα δημοσιογραφικά έγινε πέρυσι στο ΑΕΚ-Ολυμπιακός. Ο κακός χαμός έχει γίνει πάμπολες φορές σε δεκάδες γήπεδα. Και οι σοφοί παίρνουν την κατάσταση στα χέρια τους. Αποφασίζουν και διατάζουν οι άρχοντες των αγώνων διαιτητές με ή δίχως πιέσεις από τρίτους παράγοντες να εκκενωθούν οι εξέδρες προκειμένου να τελειώσει το ρημάδι το ματς και να πάμε όλοι ευτυχισμένοι στα σπίτια μας. Καταστρατηγώντας όλους τους κανονισμούς, τους νόμους, τις πειθαρχικές κυρώσεις, την ίδια μας τη νοημοσύνη.

Ξέρετε κάτι κύριοι της ΕΟΚ και το ΕΣΑΚΕ. Καλύτερα από του χρόνου να καταργήσετε και τους κανονισμούς πρωταθλήματος. Ούτως ή άλλως υπάρχουν για τους τύπους και όχι την ουσία αφού ουδέποτε εφαρμόζονται και όταν εφαρμόζεται μέρος αυτών, στο τέλος καταλήγουν οι υποθέσεις στα γραφεία του εκάστοτε Αθλητικού Δικαστή, ξεκινάνε η πολιτικές, αθλητικές και άλλες πιέσεις, τα νομικίστικα τρικ και στο τέλος, όταν πια το θέμα θα έχει ξεχασθεί, μπαίνει και μια ποινή για τα μάτια του κόσμου και από εδώ παν και οι άλλοι. Άλλωστε, δεν πέθανε και κανείς (ούτε) στην Πυλαία ώστε να βγείτε όλοι μαζί για να καταδικάσετε τα γεγονότα και να εκφράσετε την οδύνη και τον αποτροπιασμό σας για το συμβάν. Αλλά, μην ανησυχείτε, δεν αργεί η μέρα. Μέχρι τότε θα επιτρέψετε σε όλους εμάς που πιστεύουμε ότι υπάρχει καλύτερο μπάσκετ και το θέλουμε να εκφράζουμε την οδύνη και τον αποτροπιασμό μας που συνεχίζετε και κάνετε κουμάντο στο πτώμα του ελληνικού μπάσκετ.