Σιγή ασυρμάτου...

Να δεις πως το λέγαμε στο στρατό… «Σιγή ασυρμάτου», α γεια σου! Λίγες μέρες μετά το τσουνάμι εξελίξεων (;) σε όλα τα επίπεδα του ελληνικού μπάσκετ και ενόψει του επόμενου που έπεται αρχικά την Παρασκευή με τις αποφάσεις της «εν πολλές αμαρτίες» ΕΕΑ και στη συνέχεια της Δευτέρα στην περιβόητη καθοριστική Γενική Συνέλευση των ιδιοκτητών των ΚΑΕ στον ΕΣΑΚΕ το ελληνικό πρωτάθλημα και μπάσκετ γενικότερα δείχνει ότι παραμένει εν ζωή με τεχνητά μέσα.

Τι είδαμε, διαβάσαμε ακούσαμε την τελευταία εβδομάδα μετά την τελευταία μας διαδικτυακή επαφή (που σε ορισμένους… υψηλά ιστάμενους που τους αρέσει μόνο να τους χαϊδεύουν τα αυτιά δεν άρεσαν καθόλου όσα γράψαμε, σε άλλους πάλι, τους περισσότερους, τους κάναμε να πουν «και λίγα γράφεις») μέχρι σήμερα;

Ομάδες να αποχωρούν ή να δηλώνουν ότι δεν πρόκειται να κατέβουν σε έναν θεσμό που έχει προ πολλού χάσει το κύρος του, το Κύπελλο Ελλάδας όπου όλοι ξέρουν μήνες πριν το ζευγάρι του τελικού και όλοι οι υπόλοιποι κάνουν αγγαρεία. Ομάδες να… απειλούν τους παίκτες τους πως αν δεν κατέβουν να αγωνισθούν θα τους κόψουν τα συμβόλαια (που δεν έχουν υπογράψει ακόμη…), ομάδες να ακροβατούν σε τεντωμένο σχοινί δίχως παρόν και μέλλον εγκλωβισμένες σε μία κατάσταση για την οποία ευθύνονται εξίσου και οι πρώην και οι νυν και οι… επόμενοι σωτήρες τους. Το σύνολο των ΚΑΕ να αποδέχεται σαν μασημένη τροφή την περιβόητη συμφωνία του ΕΣΑΚΕ με τη διαφημιστική εταιρεία για λογαριασμό της ΕΡΤ δίχως καν να μπουν στον κόπο να διαβάσουν τα… ψιλά γράμματα της μόλις τρισέλιδης συμφωνίας. Και το κυριότερο; Τον φίλαθλο κόσμο να έχει πλέον σιχαθεί τους πάντες και να γυρίζει επιδεικτικά την πλάτη του στο μπάσκετ και ένα πρωτάθλημα που πριν καν ξεκινήσει θεωρώ ότι είναι το πλέον αναξιόπιστο και το χειρότερο στην ιστορία.

Σιγή ασυρμάτου λοιπόν. Τίποτα δεν κινείται ουσιαστικά, κανείς δεν μιλάει, κανείς δεν αντιδρά σε ένα πρωτάθλημα που βρίσκεται σε κώμα πριν καν ξεκινήσει. Με το Μαρούσι να κινδυνεύει πλέον άμεσα όχι απλά με αποβολή από το πρωτάθλημα αλλά με αφανισμό αφού οι επίδοξοι σωτήρες αποδείχθηκαν «καταστροφείς» σύμφωνα με αυτούς που τους έβαλαν ή συνήνεσαν στο να βρεθούν στη θέση που βρίσκονται τώρα. Όπως φαίνεται δεν έχουν την παραμικρή διάθεση να αποχωρήσουν οι μεν, κανένα όπλο να τους εξαναγκάσουν σε αποχώρηση η δε και το τέλος έρχεται αν δεν έχει ήδη έρθει.

Οι υπόλοιπες ΚΑΕ (και το διαπίστωσα μιλώντας τουλάχιστον με τρεις ιδιοκτήτες ομάδων) αποδέχθηκαν δίχως καν να ασχοληθούν επί της ουσίας την τηλεοπτική συμφωνία δίχως να γνωρίζουν βασικά σημεία της με κυριότερο το ότι μέσα στους όρους είναι και η διεξαγωγή και τηλεοπτική μετάδοση δύο αγώνων εβδομαδιαίως κάθε… Δευτέρα! Ναι, καλά διαβάσατε, τη Δευτέρα, επειδή λέει, είναι η καλύτερη μέρα «διαφημιστικά» της τηλεόρασης. Δεν έχω λόγο να το αντικρούσω (για να το λένε οι ειδικοί κάτι θα ξέρουν) αλλά το ερώτημά μου είναι το εξής απλό: Ποιοι θα πηγαίνουν στο γήπεδο, στα Ιλίσια, στη Νέα Σμύρνη, στη Ρόδο, στο Ελληνικό, στην Καβάλα Δευτεριάτικα; Τα παιδιά κάθε ηλικίας που έχουν ξεκινήσει σχολείο, φροντιστήρια και τις υπόλοιπες δραστηριότητές τους καθημερινά; Όχι. Οι εργαζόμενοι που θα έχουν «φάει» (όπως… κακή ώρα χθες Δευτέρα) ένα τρίωρο στην κίνηση και θα γυρίζουν «κομμάτια» από τη δουλειά τους; Σαφώς όχι. Σαν τώρα θυμάμαι έναν αγώνα της ΑΕΚ με την Καβάλα που είχε γίνει (λόγω ανωτέρας βίας Δευτέρα) στο Μαρούσι την περασμένη σεζόν και στο γήπεδο βρίσκονταν τα… καθίσματα και οι ομάδες.

Και να πει κανείς ότι το αντίτιμο άξιζε τον κόπο; Σε καμία περίπτωση. Και να πει κανείς ότι οι ομάδες που θα παίζουν Δευτέρα θα εναλλάσσονται; Σε καμία περίπτωση αφού εξαιρούνται (της συμφωνίας) λόγω Ευρωλίγκα οι δύο «αιώνιοι» μαζί με Αρη και ΠΑΟΚ που θα παίζουν στο Eurocup κάθε Τρίτη. Αρα, στις περισσότερες αγωνιστικές θα παίζουν οι ίδιες και οι ίδιες ομάδες Δευτέρα μπροστά σε άδειες εξέδρες. Αν αυτό επιθυμούν οι ΚΑΕ, πάω πάσο. Με ‘γεια τους με χαρά τους.

Σιγά μην ασχοληθούμε, δηλαδή, με το τι κάνουν οι Ισπανοί για παράδειγμα που χρόνια τώρα βάζουν το μεγαλύτερο μέρος της αγωνιστικής στις 12 το μεσημέρι της Κυριακής και διώχνουν τον κόσμο από τα γεμάτα τους γήπεδα. Που να ξέρουν οι κουτόφραγκοι…