Τετάρτη 2 Ιουνίου 2010

Η άμυνα που δίνει τίτλους...

Ότι ο Παναθηναϊκός θα κέρδιζε τον 3ο τελικό και θα έφτανε, πλέον, μία ανάσα από την κατάκτηση ενός ακόμη τίτλου η αλήθεια είναι ότι το περίμεναν οι περισσότεροι. Ότι όμως θα έπαιρνε τη νίκη με τον τρόπο που την πήρε, παίζοντας για 28 λεπτά σχεδόν άθλιο μπάσκετ –ίσως το χειρότερο επί εποχής Ομπράντοβιτς- απέναντι σε έναν Ολυμπιακό που στο ίδιο διάστημα άγγιζε το τέλειο, μάλλον ελάχιστοι, με βάση και την εικόνα του ματς μέχρι εκείνο το σημείο, μπορούσαν να φανταστούν.
Δεν είναι υπερβολή να πούμε πως ο Ολυμπιακός έχασε ένα παιχνίδι που μέχρι και το τέλος της τρίτης περιόδου έμοιαζε να το κρατάει και με τα δύο του χέρια. Αφού έχασε, δε, και αυτό το ματς, μόνο ένας μελλοντολόγος θα μπορεί να πει αν και πότε θα κερδίσει στο «καταραμένο» για αυτόν ΟΑΚΑ.
Τι συνέβη λοιπόν στα… δύο διαφορετικά παιχνίδια που είδαμε να παίζονται το βράδυ της Τετάρτης. Στο… πρώτο, μέχρι το 28ο λεπτό από τη μία πλευρά υπήρχε ένας πελαγωμένος Παναθηναϊκός. Με τον Ολυμπιακό να του κλείνει τα πικ-εντ-ρολ οι πράσινοι οδηγήθηκαν σε ένα άκρως μονοδιάστατο και ώρες ώρες αποκρουστικό –για αυτά που έχουν συνηθίσει τους φιλάθλους τους- μπάσκετ του «η μπάλα στον Νίκολας». Ο αμερικανός που βρέθηκε στη μέρα του στο πρώτο ημίχρονο έβαζε όσα δεν… μπαίνουν αφού δεν υπήρχε κανείς άλλος συμπαίκτης του να βοηθήσει. Οι αριθμοί, δε, λένε τα πάντα: 16 πόντοι ο Νίκολας 22 οι υπόλοιποι στο πρώτο ημίχρονο, 5/8 τρίποντα ο αμερικανός, 1/6 οι υπόλοιποι.
Ο δε Ολυμπιακός, πέρα από την άριστη αμυντική λειτουργία, είχε και υπομονή στην επίθεση, γύρισε σωστά τη μπάλα, έβαλε τα πρώτα μεγάλα σουτ και η ψυχολογία του ανέβηκε στα ύψη με αποτέλεσμα να φτάσει να έχει στο τρίποντο του 46-60 του Μπουρούση, 13/23. Οσα είχε σουτάρει δηλαδή στο πρώτο ματς και δεν είχε βάλει κανένα (και τότε γράφαμε ότι ήταν καθαρά θέμα ψυχολογίας) αλλά με 13 εύστοχα.
Όλα αυτά μέχρι το 28ο λεπτό. Σε εκείνο το σημείο οι ερυθρόλευκοι λες και κάποιος κατέβασε τον… γενικό ξέχασαν τις αρχές και τη δομή του παιχνιδιού που έπαιζαν μέχρι εκείνο το σημείο ενώ από την άλλη ο Ομπράντοβιτς βλέποντας ότι δεν μπορούσε με την επίθεση (δηλαδή τον Νίκολας…) να αλλάξει τη ροή του αγώνα, τον απέσυρε, και αποφάσισε να πάρει το ματς με την άμυνα, όπως και έγινε αρκεί να επισημάνουμε ότι τα ριμπάουντ στο πρώτο ημίχρονο ήταν 11-22 και στο δεύτερο… 20-10.
Ο Ολυμπιακός άρχισε βλακωδώς να «παίζει» με το χρονόμετρο από το 28ο λεπτό (κάτι που προφανώς περίμενε ο Ομπράντοβιτς και ζήτησε πιεστικότερη άμυνα στα 10 τελευταία δευτερόλεπτα των επιθέσεων του αντιπάλου του), δεν είχε καθαρό μυαλό, δεν είχε «αντικαταστάτη» του κουρασμένου Μπουρούση, ενώ τον εγκατέλειψε και η για πολλούς αφύσικη μέχρι εκείνο το σημείο τρίποντη ευστοχία του (είχε 1/6 τρίποντα μετά το 28ο λεπτό). Κάπως έτσι λοιπόν, ο Παναθηναϊκός παίρνοντας και σκοράρισμα από τους Μπατίστ και Σπανούλη (καθοριστικότατη η συμβολή του) έτρεξε το εντυπωσιακό 17-1 σερί, προηγήθηκε 63-61 και όλα τα υπόλοιπα ήταν ιστορία αφού ήταν δεδομένο πως ο Ολυμπιακός δεν είχε ούτε την ψυχολογία ούτε τα κότσια να κοιτάξει τον αντίπαλό του στα μάτια.

6 σχόλια:

  1. Όταν μια ομάδα θέλει να πάρει την κούπα, πρέπει να μάθει να κερδίζει μέχρι να λήξει ο αγώνας. Όχι μόνο στα 3 δεκάλεπτα.
    Πέρσι που είχαμε πλεονέκτημα έδρας, μας το έσπασαν.
    Φέτος, είναι πεθαμένοι και δεν μπορούμε να τους κερδίσουμε στην έδρα τους.

    Είναι αδύνατο μια ομάδα που κερδίζει 14 πόντους εκτός έδρας, να χάνει τελικά με 9.
    Ο Ιωαννίδης δεν θα το πάθαινε ποτέ.

    Τα περί διαιτησίας είναι σωστά πέρα ως πέρα, αλλά φτηνές δικαιολογίες. Αν θέλεις να λέγεσαι πρωταθλητής και πρώτος μάγκας, κρατάς τη διαφορά των 14 πόντων με νύχια και με δόντια.

    Παίρνεις ένα time-out, βάζεις το Σόφο, βάζεις το Βασιλόπουλο πάνω στο Σπανούλη να του κάνει 5 φάουλ μέχρι να βγει, βάζεις το Γλυνιαδάκη να σπρώχνει το Μαυροβούνιο κλπ.

    Δεν κάθεσαι με σταυρωμένα χέρια να επανέλθει η τύχη του Γκαστόνε!! Κάνεις ένα τρυκ βρε αδερφέ κι ότι κάτσει.
    Τα παίζεις όλα για όλα!!

    Μπλατ για του χρόνου, που πήρε χρυσό μέσα στην έδρα της υπερδύναμης Ισπανίας και κατάφερε να κάνει το καφενείο των Ρώσων, ΟΜΑΔΑ…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ Mak
    Θα συμφωνήσω μαζί σου ειδικά και στο θέμα της διαιτησίας που είναι της... μόδας (αλλά δεν πρόκειται να ασχοληθώ γιατί θεωρώ την κουβέντα ατέρμονη και δίχως ουσία). Απλά θα καταθέσω την προσωπική μου άποψη για τον πρώτο διαιτητή Χριστοδούλου (άσχετα με το συγκεκριμένο ματς, πάντα) τον οποίο θεωρώ πάρα πολύ κακό διαιτητή (κοινώς ανίκανο) προϊόν διασυνδέσεων με υψηλά στελέχη της διαιτησίας ο οποίος "πλασάρεται" και "προβάλεται" ως ο καλύτερος διαιτητής αυτή τη στιγμή.
    Στα του ματς: Ο Γιαννάκης όντως δεν έκανε τίποτα για να αποσοβήσει την καταστροφή που ερχόταν. Βέβαια, ο ίδιος ήταν που με το πλάνο του οδήγησε τον Ολυμπιακό στο +14, αλλά πλέον κανείς δεν θα το θυμάται. Ο Γκαστόνε (και εδώ θα διαφωνήσω) δεν είχε τύχη αλλά πίστη και πλάνο. Εκανε πολλά τρυκ, κάποια του έπιασαν και πήρε το ματς. Οσο για τα περί Μπλατ και διαδόχου γενικότερα μην εξισώνουμε καταστάσεις που δεν έχουν σχέση. Το ότι πήρε Ευρωμπάσκετ με τη Ρωσία δεν σημαίνει απαραίτητα ότι είναι μάγος. Για να πετύχει ένας προπονητής σε μία ομάδα χρειάζονται πολλά περισσότερα από μαγικές ικανότητες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ο Παναθηναικος δεν ηταν κακος για 28'...
    Αλλα σ'ολη τη 2η περιοδο & στα 8' της 3ης..
    Και δεν ηταν μονο η αποδοση του Νικολας..
    Αν προσεξες,εκτος οτι υπηρξαν λυσεις στο 5 vs 5,ο ΠΑΟ εκμεταλευτηκε τελεια 3 επαναφορες απ τη baseline,παιρνοντας 8π.(με 2 3ποντα του Νικολας & ενα καλαθι απο κατω απ' τον Περπερογλου)..
    Τα 18' που ο Παναθηναικος ηταν κακος,οφειλεται στο γεγονος οτι στη 2η περιοδο & ενω ο αντιπαλος του εβρισκε επιθετικο ρυθμο & ''συνδεοταν'' με το καλαθι,δεν σκληρυνε την αμυνα του δινοντας καποια φαουλ νωρις,στη προσπαθεια να ανακοπει αυτος ο οιστρος εξω απ τα 6.25μ...
    Αλλα κυνηγαγε να δωσει τα 3 ομαδικα φαουλ που ειχε,για να αποσοβησει τις επιθεσεις του Ολυμπαικου στο τελευταιο λεπτο...
    ΜΕΓΚΑ ΛΑΘΟΣ...
    Ακριβως το ιδιο ''συμπτωμα & παθογενεια'',επεδειξε & στο χαμενο ματς κοντρα στο Μαρουσι,με το κρεσεντο των Κις-Π.Καλαθη...
    Και επετρεψε μ'αυτο τον τροπο να παει ο Ολυμπαικος στα αποδυτηρια με ανεβασμενη τη ψυχολογια & εδραιωμενη τη πεποιθηση,οτι μπορει να κανει το μπρεικ μεσ'στο ΟΑΚΑ...
    Χρησιμοποιωντας μια εκφραση του χρηματιστηριου...ο Ολυμπιακος,καταφερε & ''εσπασε το ψυχολογικο φραγμα''...

    Στα τελευταια 12' του ματς,υπηρξε ο πλεον μαγικος συνδυασμος καταστασεων...
    Αφενος οι παικτες του Παναθηναικου,μπροστα στο φασμα μια μεγαλης ηττας,ξυπνησαν...η' ενεργοποιηθηκαν ολα αυτα τα στοιχεια που συνιστουν τη καρδια & τη νοοτροπια του πρωταθλητη..& με οδηγο την αμυνα καταφερε μεσ'στα πρωτα 4' του 4ου δεκαλεπτου να ισοφαρισει..
    Και αφετερου,η λανθασμενη διαχειριση του παγκου,η ολιγωρια,η ελλειψη αντανακλαστικων,η απωλεια της ψυχραιμιας-συγκεντρωσης-καθαρου μυαλου..
    Αυτα τα στοιχεια κατα τη ταπεινη μου γνωμη,συνετελεσαν σ'αυτη τη πολυ μεγαλη ανατροπη..

    Τελος & εγω πιστευω πως ειναι η πιο ενδεδειγμενη επιλογη για να αναλαβει την τεχνικη ηγεσια του Ολυμπιακου..
    Θα συμφωνησω μαζι σου πως πολλα πραγματα πρεπει να δουλεψουν σωστα,ωστε μια ομαδα & ο προπονητης της να επιτυχουν..
    Και θα μου επιτρεψεις να μην δεχτω το σχολιο σου περι ''μαγικων ικανοτητων''...
    Οπως ποτε δεν δεχτηκα οτι ο Ζοτς ειναι ''Γκαστονε''..
    Ο Μπλατ σχεδον οπου εχει δουλεψει(με της Εφες & την Ντιναμο,οι διαφορες συγκυριες του στερησαν τη δυνατοτητα για κατι καλυτερο),εχει παραξει εργο,οι ομαδες του εχουν παιξει πολυ καλο μπασκετ & εχει κερδισει τιτλους & σε συλλογικο επιπεδο.
    Και δεν ειναι μονο defensive guru,οπως πολλοι προσπαθουν να τον παρουσιασουν(οπως το ιδιο ισχυει & με τον Τομ Θιμποντο..)..
    Εχει συγκεγκριμμενη αγωνιστικη φιλοσοφια & στην επιθεση.
    Επισης γνωριζει αριστα την Αμερικανικη αγορα,μπορει & αξιοποιει στο επακρο τους Αμερικανους παικτες & γενικα αξιοποιει ολους τους παικτες που διαθετει κατανεμωντας τους ορθα τους ρολους.
    Συγνωμη για το μακροσκελες κειμενο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δεν έγραψα για μαγικές ικανότητες όσον αφορά τον Ομπράντοβιτς ο οποίος φυσικά και δεν είναι Γκαστόνε... Ο Μπλατ είναι όντως αξιόλογος αλλά επαναλαμβάνω αν δεν θωρακισθεί αποτέλεσμα δεν θα υπάρχει (θα τα πούμε αυτά όταν με το καλό τελειώσει το πρωτάθλημα). Επιμένω πως ο Παναθηναϊκός ακόμη και στο 1ο δεκάλεπτο μετά από 2-3 φάσεις του Πέκοβιτς έπαιζε γύρω-γύρω όλοι και ψάχνουμε με καθε τρόπο τον Νίκολας. Και επιμένω ότι έπαιξε άθλια για 28 λεπτά απλά και μόνο επειδή δεν έχει συνηθίσει να παίζει τέτοιο μπάσκετ (που δεν αρέσει και στον Ομπράντοβιτς...).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εγώ θα το πω έστω και αν φανεί ακραίο. Από τα σχόλιά σου καταλαβαίνουμε όλοι ότι πρέπει να είσαι από τους λίγους πλέον συναδέλφους σου που δεν βρίσκονται στο, μακροσκελέστατο απ’ότι λένε οι φήμες, payroll των αφεντικών του Ολυμπιακού. Δεν το λέω για κακό, απλώς αυτή είναι η πραγματικότητα. Εκτός από τη μάχη στο παρκέ είναι γνωστό ότι γίνεται και αντίστοιχη μάχη στο παρασκήνιο – λίγκα, ομοσπονδία, διαιτησία, δημοσιογράφοι, κ.λ.π. Και κρίνοντας από τα γραφόμενα μετά το τελευταίο παιχνίδι, εύκολα βγάζουμε το συμπέρασμα για την μεγάλη επένδυση που έχει κάνει ο Ολυμπιακός σε αυτόν τον τομέα. Και μη μου πεις ότι ο καθένας λέει τη γνώμη του. Εδώ είναι σα να δημοσιεύουν απλώς το δελτίο τύπου της ΚΑΕ Ολυμπιακός!!! Ειδικά αυτό το σημείο με τους «εφτά πόντους που μέτρησαν από λάθη των διαιτητών» εμφανίζεται ακόμη και με την ίδια σύνταξη παντού!!!
    Επαναλαμβάνω, δεν το λέω για κακό – τουλάχιστον στη δικιά μου σκέψη είναι φυσιολογικό. Ούτε θέλω να σε φέρω σε δύσκολη θέση να σχολιάσεις συναδέλφους σου. Απλώς είναι η – εμπεριστατωμένη πιστεύω – γνώμη μου.
    Αριστοτέλης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητέ Αριστοτέλη
    Θα μου επιτρέψεις να διαφωνήσω με τον συλλογισμό σου και όχι για συντεχνιακούς λόγους. Ο καθένας (μας) κρίνεται από τα λεγώμενα και τα γραφώμενά του στη διάρκεια των χρόνων και όχι από ένα ή δύο σχόλια. Συμφωνώ ότι η μάχη των τελικών δεν δίνεται μόνο στα παρκέ (αυτό έλλειπε άλλωστε...). Το πως θα πράξει κάθε μέσο ή κάθε δημοσιογράφος είναι καθαρά δική του υπόθεση και ο καθένας βγάζει τα συμπεράσματά του. Το ότι δεν ασχολήθηκα με τη διαιτησία δεν σημαίνει ότι δεν έχω άποψη (τουναντίον μάλιστα αφού θεωρώ ότι από το 28ο μέχρι το 33ο λεπτό ο Ολυμπιακός αδικήθηκε, θέλω να πιστεύω όχι εσκεμμένα, από τρεις κακούς διαιτητές που επηρεάστηκαν από την ατμόσφαιρα της έδρας όπως θα συνεβαινε π.χ. σε ανάλογη περίπτωση στο ΣΕΦ ή αλλού με τόσο κόσμο). Δεν θέλω όμως να μπω στη λογική του +3, -2 πόντοι και με ακούμπησε, δεν με ακούμπησε γιατί δεν βγάζει πουθενά. Μα πουθενά. Εικοσιπέντε χρόνια τώρα έχουν δει τα ματάκια μου (όντας στο επάγγελμα) πάρα πολλά και πλέον έχω πάθει... ανοσία και δεν μου κάνει τίποτα εντύπωση. Θεωρώ πως κακώς μόνο στην Ελλάδα ασχολούμαστε τόσο με τους διαιτητές σε σημείο να τους κάνουμε σταρ. Οταν πριν από 15 χρόνια είχα προτείνει στον ΠΣΑΤ να καταργηθεί η δημοσιοποίηση των ονομάτων των διαιτητών έπεσαν να με... φάνε ότι είναι, λέει, απόκρυψη ειδήσεων. Στο ΝΒΑ δηλαδή και αλλού που δεν δημοσιεύονται από πριν τα ονόματα όπως (μόνο εδώ) γίνεται είναι βλάκες...
    Τελος πάντων. Για να καταλήξω σε αυτό που αναφέρεις. Με τη συλλογιστική σου αν αναφερόμουν στο σχόλιο μου εκτενώς στη διαιτησία θα ήμουν "υπάλληλος" ενώ με την ίδια λογική κάποιος οπαδός του Ολυμπιακού μπορεί να με κατηγορήσει τώρα για "σχέση" με τον Παναθηναϊκό επειδή δεν ανέφερα τίποτα. Θεωρώ όσο με αφορά και δεν με ενδιαφέρει τι κάνουν άλλοι συνάδελφοι, ότι δεν έχω να αποδείξω τίποτα και σε κανέναν αν είμαι "υπάλληλος" κάποιου. Γράφω αυτό που βλέπω και πιστεύω, μία καθαρά υποκειμενική (και ουχί αντικειμενική) άποψη η οποία και κρίνεται από όλους εσάς. Θα μου επιτρέψεις (επιτρέψετε) να παραμείνω ρομαντικός λάτρης του μπάσκετ που δεν με εκφράζουν ούτε τα ουρλιαχτά για τη διαιτησία, ούτε οι ροχάλες του Διαμαντίδη (σε Γκόλεματς και Τεόντοσιτς) ούτε το θεατρινιλίκι του Κλέιζα και του Παπαλουκά, ούτε τα ανθρωπάκια που χρησιμοποιούν λέιζερ και πετάνε βαρελώτα παντού. Γι'αυτό άλλωστε και έχω κόψει εδώ και χρόνια να πηγαίνω στους τελικούς γιατί αυτή η μπόχα (των λίγων θες, αλλά μπόχα) με αποθεί όπως ο διάολος το λιβάνι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts with Thumbnails