"Έφυγε" ο "Καίσαρας" του μπάσκετ

Σε ηλικία 88 ετών έφυγε το πρωί της Τρίτης από τη ζωή ο «πατριάρχης» του ιταλικού μπάσκετ Τσέζαρε Ρουμπίνι. Ο «Καίσαρ» του μπάσκετ της γειτονικής μας χώρας έφυγε πλήρης ημερών αφήνοντας πίσω του μία τεράστια κληρονομιά στον χώρο του παγκόσμιου μπάσκετ.

Γεννημένος στην Τεργέστη στις 2 Νοεμβρίου του 1923 ο Ρουμπίνι έγινε ο μοναδικός άνθρωπος στην ιστορία του αθλητισμού που έγινε μέλος στο Hall of Fame δύο διαφορετικών αθλημάτων, του ουότερ-πόλο και του μπάσκετ!

Με την πορτοκαλί μπάλα ασχολήθηκε για πρώτη φορά σε ηλικία 18 ετών, εν μέσω του 2^ου Παγκοσμίου Πολέμου το 1941 αλλά η πρώτη του και «κρυφή» μεγάλη αγάπη ήταν το ουότερ πόλο. Το 1945 ως φοιτητής στο Πανεπιστήμιο της Τεργέστης και μέλος της ομάδας μπάσκετ καλείται στην Εθνική Ιταλίας έχοντας ήδη αναδειχθεί πολυτιμότερος παίκτης του πρωταθλήματος. Το 1946 κατακτά το ασημένιο μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Γενεύης ενώ ένα χρόνο αργότερα κατακτά το χρυσό μετάλλιο στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ουότερ Πόλο στο Μόντε Κάρλο!

Το 1947 γίνεται παίκτης-προπονητής στη θρυλική Ολίμπια Μιλάνο ενώ παράλληλα συνεχίζει να είναι ενεργός αθλητής στις Εθνικές ομάδες μπάσκετ και πόλο της Ιταλίας.

Το 1948 ήταν μία… περίεργη για αυτόν χρονιά αφού κλήθηκε και στις δύο εθνικές ομάδες της χώρας για να αγωνισθεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου αλλά επέλεξε τελικά το ουότερ πόλο και μάλιστα έφτασε στο ψηλότερο σκαλί του βάθρου κερδίζοντας στον τελικό μαζί με την θρυλική «Settebello d’oro» (οι χρυσοί επτά) την Ολλανδία στον τελικό. Ακολούθησαν δύο ακόμη μετάλλια στο πόλο, το χάλκινο στους Ολυμπιακούς του 1952 στο Ελσίνκι και το χάλκινο στο Πανευρωπαϊκό του 1954 στο Τορίνο. Συνολικά στο ουότερ πόλο κατέκτησε 6 πρωταθλήματα Ιταλίας με την ομάδα Κανοτιέρο Ολόνα του Μιλάνο, τη Νάπολι και την Καμόλι ενώ χρήσθηκε διεθνής 84 φορές, όντα ο αρχηγός της ομάδας ακριβώς στους μισούς εξ αυτών!

Παράλληλα φυσικά με το πόλο, ο Ρουμπίνι έπαιζε και μπάσκετ στην Ολίμπια Μιλάνο και στην Εθνική Ιταλίας. Εκτός από το μετάλλιο στο Ευρωμπάσκετ της Γενεύης κατέκτησε το ασημένιο σε άλλα τρία Ευρωμπάσκετ ενώ πανηγύρισε 5 πρωταθλήματα Ιταλίας (συνεχόμενα μάλιστα από το 1950 έως το 1954) ως παίκτης-προπονητής της Ολίμπια.

Από το 1957 και μετά αφιερώθηκε στον ρόλο του προπονητή και μάλιστα στους πρώτους 350 αγώνες του είχε ρεκόρ 322 νίκες-28 ήττες. Συνολικά με την Ολίμπια πανηγύρισε 501 νίκες ενώ κατέκτησε 9 πρωταθλήματα και ένα Κύπελλο Ιταλίας, ένα Κύπελλο Πρωταθλητριών (1966) και δύο Κύπελλα Κυπελλούχων (1971, 1972).

Το 1976 του ανατέθηκε η τύχη της Εθνικής Ιταλίας την οποία οδήγησε στο ασημένιο μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1980 στη Μόσχα, στο χρυσό στο Ευρωμπάσκετ του 1983 στη Ναντ και στο ασημένιο στο Ευρωμπάσκετ του 1991 στη Ρώμη όπως και στο χάλκινο στη Στουτγκάρδη το 1985.

Το 1994 έγινε μέλος του Hall of Fame του μπάσκετ (ενώ ήταν ήδη μέλος του ιταλικού Hall of Fame) και το 2000 μέλος του Hall of Fame της κολύμβησης/ουότερ πόλο.

της από τη ζωή ο «πατριάρχης» του ιταλικού μπάσκετ Τσέζαρε Ρουμπίνι. Ο «Καίσαρ» του μπάσκετ της γειτονικής μας χώρας έφυγε πλήρης ημερών αφήνοντας πίσω του μία τεράστια κληρονομιά στον χώρο του παγκόσμιου μπάσκετ. Γεννημένος στην Τεργέστη στις 2 Νοεμβρίου του 1923 ο Ρουμπίνι έγινε ο μοναδικός άνθρωπος στην ιστορία του αθλητισμού που έγινε μέλος στο Hall of Fame δύο διαφορετικών αθλημάτων, του ουότερ-πόλο και του μπάσκετ!