Πέμπτη 2 Ιουνίου 2011

"Ζωντανός" αλλά έως πότε;

Ποια είναι, τουλάχιστον έως τώρα, η καλύτερη ομάδα των τελικών; Δίχως άλλο ο Παναθηναϊκός. Ποια ομάδα ήθελε περισσότερο και με κάθε τρόπο τη νίκη στον 3ο τελικό; Δια γυμνού οφθαλμού ο Ολυμπιακός. Ενας Ολυμπιακός αγχωμένος, μέχρι κάποιο σημείο στο ματς θα μπορούσε να πει κανείς ακόμη και εντελώς αποπροσανατολισμένος από τον πραγματικό στόχο του, δηλαδή τη νίκη, για 33 λεπτά έμοιαζε με… παιχνιδάκι στα χέρια του μόνιμου πρωταθλητή Παναθηναϊκού. Από την πρώτη κιόλας φάση του ματς (φάουλ του Σπανούλη στον Διαμαντίδη) φάνηκε ότι οι ερυθρόλευκοι είχαν… μείνει στα όσα έγιναν ή αν προτιμάτε στα όσα «κατήγγειλαν» ότι έγιναν στον 2ο τελικό και στα μέχρι ενός σημείου δικαιολογημένα παράπονα για τη διαιτησία. Όμως από αυτό το σημείο μέχρι να γίνονται… εμμονή τα σφυρίγματα των διαιτητών (σ.σ. αυτούς έχουμε, αυτοί σφυρίζουν λέω εγώ…) υπάρχει τεράστια απόσταση.
Κάπως έτσι λοιπόν οι παίκτες του Ιβκοβιτς έκαναν διαγωνισμό… άστοχων τρίποντων, βιαστικών επιθέσεων (δείγμα του άγχους) ενώ στην άμυνα δεν είχαν τη συγκέντρωση που έδειξαν τόσο στο πρώτο ημίχρονο του δεύτερου τελικού όσο και στο φινάλε του ματς. Απέναντί τους ο Παναθηναϊκός ήταν χάρμα ειδέσθε. Ομάδα που θύμιζε ρομπότ σε αποστολή, με παίκτες που βρίσκονταν με κλειστά μάτια, με εμπνεύσεις ακόμη και από τους παίκτες που έρχονταν από τον πάγκο όπως του Καλάθη. Με μια φράση; Ο Παναθηναϊκός έτσι όπως έπαιζε μέχρι το ξεκίνημα της 3ης περιόδου έμοιαζε με ομάδα που ακόμη και… τρία μερόνυχτα να έπαιζε στο ΣΕΦ δεν θα έχανε το ματς.
Το τι έγινε και τελικά το έχασε το είδαν μόνο όσοι βρέθηκαν στο γήπεδο γιατί όσοι το παρακολουθούσαμε από την τηλεόραση εκείνη τη στιγμή βλέπαμε διαφημίσεις… Με το σκορ στο 61-66 ο Ολυμπιακός έβαλε δύο γρήγορα καλάθια και έκανε το προσπέρασμα με τρίποντο του ξεχασμένου στη ναφθαλίνη Πελεκάνου. Ένα τρίποντο που σε συνδυασμό με τις δύο προηγούμενες φάσεις των ερυθρόλευκων αποδιοργάνωσε, έκοψε στα δύο και αποτελείωσε τον Παναθηναϊκό που πέτυχε όλους κι όλους δύο πόντους στο τελευταίο επτάλεπτο!
Τι θα γίνει τώρα στον 4ο τελικό; Το φαβορί ήταν και παραμένει ένα. Ο Παναθηναϊκός. Με 20.000 κόσμο στο πλευρό τους αλλά και τη… δύναμη της συνήθειας των 12 κατακτήσεων τα 13 προηγούμενα χρόνια ο Παναθηναϊκός, με τα έως τώρα δεδομένα, μόνο αν… δεν νικήσει θα χάσει. Τι θέλω να πω; Ότι το αν η σειρά θα έχει μέλλον και μετά το βράδυ της Κυριακής εξαρτάται από τον Παναθηναϊκό. Ο Ολυμπιακός έμεινε μεν ζωντανός, πήρε παράταση ζωής, ανέπνευσε ψυχολογικά αλλά ομολογώ ότι βλέποντας τον 3ο τελικό μου έδωσε την εντύπωση ομάδας που με κανέναν τρόπο δεν θα ήθελε να χάσει τους τελικούς στο σπίτι της. Μπορεί να κάνω και λάθος, αλλά Κυριακή κοντή γιορτή…
Υ.Γ. Ζητώ συγγνώμη από τους αναγνώστες του blog για την ξαφνική απουσία μου από τον σχολιασμό των δύο προηγούμενων τελικών. Τους είδα μεν, αλλά με το μυαλό να ταξιδεύει αλλού, ήταν σαν να αγνάντευα το άπειρο…

12 σχόλια:

  1. Λογικό να μην μπορείς να γράψεις με αυτό που σου συνέβη... Απλά αίσχος... Καλή δύναμη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. @ανωνυμοι...
    Πανω από όλα η υγεία παίδες. Shit happens που λένε και στο χωριό μου. Ηταν... κατραπακιά η ξαφνική και δίχως λόγο απόλυσή μου από τη NOVA αλλά η ζωή συνεχίζεται. Ομολογώ ότι θα μου λείψουν πολλά πράγματα αφού αισθάνομαι ότι έχασα ένα σημαντικό κομμάτι του εαυτού μου φεύγοντας και ειδικά με τον τρόπο που με... έφυγαν, αλλά είμαι και υποχρεωμένος να κοιτάξω μπροστά. Sorry που περιαυτολογώ, ευχαριστώ για τη συμπαράσταση.

    Γιάννης Ψαράκης
    Υ.Γ. Ηθελα να ξερα ως πότε θα συνεχίζονται τα προβληματα με το blogger και δεν μπορώ να υπογράφω με το id μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιάννη δημοσιογράφοι με την οξύνοια και το ήθος σου (όπως διαφαίνονται στα γραπτά σου) δεν μένουν "άστεγοι" ουτε μετά την απόλυση. Κι αυτό όχι μόνο επειδή θα βρουν αλλού αντίστοιχη δουλειά, αλλά επειδή οι απόψεις τους "στεγάζονται" στα μυαλά, στις κρίσεις, στις απόψεις των μπασκετόφιλων της χώρας. Να είσαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Γιάννη χωρίς να ξέρω τους λόγους της απόλυσης αλλά θεωρώντας ότι η υπόθεσή μου περί αυτών είναι σωστή, το μόνο που έχω να πω είναι ότι όσο και αν σε πληγώνει, πρέπει να είσαι ΠΕΡΗΦΑΝΟΣ που έχεις κρατήσει την αξιοπρέπειά σου και που είσαι το ΜΟΝΟ φωτεινό παράδειγμα στον αηδιαστικό και σιχαμερό χώρο της ελληνικής αθλητικής δημοσιογραφίας. Όταν οι άλλοι προάγουν τη βία και "γλείφουν" προέδρους ομάδων/μαφιόζους που έμμεσα έχουν αίμα ανθρώπων στα χέρια τους, εσύ έχεις κρατήσει τα ιδανικά σου και την ακεραιότητα του χαρακτήρα σου και τα γράφεις όπως πρέπει. Μη στενοχωριέσαι, ο καλός ποτέ δε χάνεται. Να ξέρεις ότι είμαστε πολλοί αυτοί που δεν έχουμε γίνει πίθηκοι ακόμα και που μας αρέσει απλώς το μπάσκετ και θεωρώ εσένα κάτι σαν "εκπρόσωπό" μας. Stay strong.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Έπαθα σοκ! Τώρα το έμαθα αυτό μιας και δεν είμαι συνδρομητής της NOVA. Το σίγουρο είναι ότι αυτοί χάνουν...

    Θα έλεγα περισσότερα, αλλά δεν θέλω να θίξω πρόσωπα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Γιάννη πραγματικά έμεινα έκπληκτος διαβάζοντας για την απομάκρυνσή σου από τη nova. Σίγουρα εμείς δεν μπορούμε να σε παρηγορήσουμε, όμως να ξέρεις ότι τουλάχιστον εμείς που αγαπάμε το μπάσκετ πέρα από συμφέροντα, οπαδικές στρατιές, σιχαμένους προέδρους κλπ, εκτιμούμε τη σωστή δουλειά και την τόλμη με την οποία λες τα πράγματα (χωρίς προσδοκίες για οφέλη "αντιπολίτευσης").

    Το να κρατήσει κανείς το ήθος του σε ένα χώρο, όπου ο πιο διαπλεκόμενος και σιχαμένος,κομπλεξικός δημοσιογράφος είναι υπεύθυνος του μεγαλύτερου μπασκετικού αθλητικού καναλιού είναι πραγματικά ΤΕΡΑΣΤΙΑ υπόθεση και αυτό μένει στο μυαλό μας. Διαβάζοντας καθημερινά "επαγγελματικά" άρθρα, με βεβαιότητα λέω ότι είσαι ο καλύτερος στο χώρο και αυτό είμαι σίγουρος ότι θα αποτελέσει παρακαταθήκη για τη συνέχεια σου σε αυτόν.

    Μείνε αληθινός και οι μπασκετόφιλοι που "ξέρουν" είναι μαζί σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. http://hoopfellas.blogspot.com/2011/06/to-refuse-to-lose-kai-o.html#more

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Δυστυχως Γιαννη, συγχρονο ιδιωμα της χωρας μας να μην εχει σχεση με την ποιοτητα της δουλειας του η απολυση καποιου.

    Η δημοσιογραφικη εμπειρια και ικανοτητα σου ομως ειναι γνωστη και ειμαι σιγουρος οτι δε θα αργησεις να βρεις αλλου δουλεια, ακομα και στις δυσκολες μερες που διανυουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. @ΟΛΟΥΣ
    Κατ' αρχήν να σας ευχαριστήσω όλους από καρδιάς. Και εγώ ο βλαξ που νόμιζα ότι μόνος μου τα γράφω, μόνος μου τα διαβάζω... Τελικά είμαστε πολλοί ρε γαμώτο μου. Καταλαβαίνετε ότι μου είναι δύσκολο να "απαντήσω" στα όσα ίσως και λίγο υπερβολικά (στους χαρακτηρισμούς) μου γράφετε αλλά το σιγουρο είναι πως είμαι περήφανος για τους αναγνώστες μου.
    Οταν το 1986 αποφάσιζα ως μαθητής Λυκείου να τραβήξω τον δικό μου δρόμο και να αφήσω στην άκρη βαθμούς και άλλα όνειρα για να κάνω αυτό που ήξερα βαθιά μέσα μου ότι θέλω να κάνω, πήρα μία ευχή και κατάρα από τον πατέρα μου. "Οτι και να γίνει, να είσαι πάντα ο Γιάννης και όχι κάποιος άλλος. Ανοιξε τα φτερά σου και πέταξε...". Από εκεί και πέρα, όπως λέει και ένας από τους αγαπημένους μου στίχους "είναι ωραία να πέφτεις, αν αντέχεις να πέφτεις, ίσως μάθεις να πετάς τελικά".
    Ναι, είμαι υπερήφανος για τα όσα (πιστέψτε με) λίγα έχω κάνει έως τώρα αλλά είμαι περισσότερο υπερήφανος που έχω τεράστια όρεξη να δουλέψω και που κρατάω τα ιδανικά που μου έδωσε η οικογένειά μου -τα ίδια ιδανικά που θέλω να δώσω και στην κόρη μου. Αισθάνομαι άβολα που τα γράφω ολα αυτά αλλά νοιώθω και ας μην ξερω κανέναν από εσάς ότι μιλάμε την ίδια γλώσσα, μιλάω σε φίλους. Αν τα γραφωμενά σας μου έδιναν τα απαραίτητα εφόδια (χρήματα δηλαδή) για να ζήσω, μάλλον δεν θα χρειαζόταν να δουλέψω ποτέ ξανά στη ζωή μου και σας ευχαριστώ από καρδιάς.
    Το μόνο που θέλω να σας πως είναι ένα μιας μάλλον είμαι και ο... πρεσβύτερος της παρέας. Το σημαντικότερο πράγμα είναι να τα έχετε καλά με τον εαυτό σας και να έχετε τη δυνατότητα συνάμα και την ικανοποίηση να κυκλοφορείτε με ψηλά το κεφάλι. Αν υπάρχει κάτι που λείπει απο τη σημερινή κοινωνία είναι η ηθική και πιστέψτε με θέλει γερό στομάχι για να μείνεις πιστός στις αξίες σου. Το ότι θα το πληρωσετε/σουμε είναι δεδομένο αλλά ακόμη και στον πόλεμο αξίζει τον κόπο.

    Γιάννης Ψαράκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ψαράκη σε θεωρώ δικό μου άνθρωπο, από την εποχή που μέσα δεκαετίας '90 ξεκινούσα το Τρίποντο από την κίτρινη σελίδα με τα αποτελέσματα των Ευρωπαϊκών πρωταθλημάτων, δίπλα ακριβώς από την μπλε σελίδα με τα αποτελέσματα του ΝΒΑ και πίσω από την ροζ σελίδα με τα γυναικεία. Χωρίς ίντερνετ, ήσουν η πύλη μας σε έναν εξωτικό κόσμο όπου συνοστίζονταν φανταχτερές υπάρξεις όπως οι υπερδυνάμεις Κάθερες, Πιστόια, Φορλί, Φόρουμ Βαγιαδολίδ, Ανδόρα, Λεβαλουά, Τρίερ, Μαζοβζάνκα, Μακάμπι Ρα Ανάνα κλπ. Πάντα σκεφτόμουν ότι ήθελε πολύ τρέλα με το μπάσκετ κάποιος για να κάθεται και να τα γράφει, αλλά το ταξίδι πάντα άξιζε τον κόπο. Αν έχεις ακόμα έστω και μισή από την όρεξη που είχες τότε, μην φοβάσαι για τίποτα και να είσαι σίγουρος ότι όλα θα πάνε καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γιαννη το κεφάλι ψηλά τις δύσκολες αυτές ώρες.

    Να ξέρεις ότι σε εκτιμούμε απεριόριστα και θα μας λείψεις από τη συμδρομητική τηλεόραση.

    Να μην φοβάσαι για το μέλλον καθώς οι σωστοί επαγγελματίες και άνθρωποι βρίσκουν τον δρόμο τους, όχι ότι τον έχασες ποτέ.

    Συνέχισε να είσαι αυθεντικός, ειλικρινής και μακριά από συμφέροντα όπως ήσουν μέχρι τώρα και να ξέρεις ότι πάντα θα είμαστε δίπλα σου.

    Για το συνδρομητικό θα πω καμια βαρια κουβεντα και δεν θα το ήθελα...

    ακιλας

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Related Posts with Thumbnails