"Τον μπαμπά μου τον λένε Τζεπέτο"...

Ειλικρινά δεν είχα σκοπό να ασχοληθώ ξανά με αυτόν που… παριστάνει τον πρόεδρο της λίγκας του μπάσκετ, αλλά όπως λένε και στο χωριό μου «τα γεγονότα δεν με αφήνουν…». Δίχως λοιπόν περαιτέρω σχόλια ας δούμε τι έγινε, τι ειπώθηκε και να προσπαθήσουμε να προβλέψουμε τι πρόκειται να συμβεί με τις περιβόητες άδειες συμμετοχής στο πρωτάθλημα από την Επιτροπή Επαγγελματικού Αθλητισμού.

Θαυμασμός! Τίποτε άλλο…

Σε μία χώρα που είναι βουτηγμένη στη μιζέρια και τη μαυρίλα και που το χαμόγελο από τον συνάνθρωπό μας αντιμετωπίζεται πλέον με δυσπιστία ήρθε –πάλι- η ομάδα που έχει καλομάθει στις επιτυχίες να μας δώσει λίγες στιγμές χαράς και ξεγνοιασιάς από τα εκατοντάδες προβλήματά μας.

Επί δεκαπέντε μέρες, από τη μέρα έναρξης του Ευρωμπάσκετ μέχρι και το βράδυ της ήττας από τη Γαλλία οι καλές κουβέντες που άκουγε κανείς για τον Ζούρο, τους παίκτες της Εθνικής, τη στρατηγική της ομάδας και το σκάουτινγκ ήταν βροντερές μεν από τους πιστούς ακόλουθους της ομάδας που δεν λογαριάζουν μόνο τα αποτελέσματα, αλλά λίγες. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα σε μία χώρα που έχει καταφέρει να τρυπήσει τον πάτο του βαρελιού και οδηγείται με μαθηματική ακρίβεια στην άβυσσο και τον αφανισμό είχε «περιλάβει» και την μοναδική ομάδα που εδώ και 25 χρόνια στις χαρές και τις λύπες της είναι αντικείμενο συζήτησης.

Μέγα σκάνδαλο ή μπαρούφα;

Μέγα σκάνδαλο στο Ευρωμπάσκετ με πρωταγωνιστές παράγοντες της ελληνικής Ομοσπονδίας ή μπαρούφα των τουρκικών ΜΜΕ; Οπως και να 'χει η "αποκάλυψη" τουρκικών site ότι η ελληνική Ομοσπονδία μπάσκετ τιμωρήθηκε από τη FIBA Europe με πρόστιμο 15.000 ευρώ για "παράνομες" επαφές με διαιτητές πριν τους αγώνες της πρώτης φάσης του Ευρωμπάσκετ χρίζει περαιτέρω έρευνας.

Αγάλι, αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι...

Όπως δεν χρειαζόταν να έρθει η καταστροφή και να ισοπεδωθούν τα πάντα από την ήττα από τους Σκοπιανούς έτσι και δεν πρέπει να –συνεχίσουμε να- τρέφουμε υπέρμετρες ελπίδες διάκρισης στο Ευρωμπάσκετ από αυτή την Εθνική μετά την πρόκρισή της στη Β φάση της διοργάνωσης.

Τα πράγματα, για να ξεκινήσουμε από το ζητούμενο βαθμολογικά, είναι απλά. Κερδίζουμε την τελευταία αγωνιστική τη Γεωργία που ίσως μέχρι τότε δεν έχει καν βαθμολογικές ελπίδες πρόκρισης και πάμε στους «8» αν τα υπόλοιπα αποτελέσματα είναι φυσιολογικά. Και ότι περισσότερο πετύχουμε κόντρα σε Σλοβένους και Ρώσους προς όφελός μας θα είναι αφού είτε πρώτοι βγούμε είτε τέταρτοι στον όμιλο της Β φάσης θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε κάποιον, θεωρητικά αυτή τη στιγμή με βάση την εμπειρία και το ρόστερ, καλύτερό μας αντίπαλο. Μία εκ των Ισπανίας, Γαλλίας, Λιθουανίας, Σερβίας, Τουρκίας δηλαδή.

Τα σενάρια της τελευταίας αγωνιστικής

Η ώρα για τα… κομπιουτεράκια έφτασε. Τελευταία αγωνιστική της πρώτης φάσης τη Δευτέρα με την Εθνική μας να καλείται να νικήσει την Κροατία για να προκριθεί και να μην… παρακαλάει για νίκη των Σκοπίων επί της Βοσνίας αργότερα. Διαφορετικά; Αν δηλαδή χάσουμε από την Κροατία και νικήσει η Βοσνία τους Σκοπιανούς μένουμε εκτός και επιστρέφουμε στη βάση μας… Ιδού όλα τα σενάρια για το φινάλε της Α Φάσης σε όλους τους ομίλους.

Πίσσα και πούπουλα…

Αναρωτιώμουν λίγη ώρα μετά το τέλος του αγώνα με τα Σκόπια αν το χειρότερο που (μας) συνέβη ήταν που χάσαμε έναν αγώνα ή ο τρόπος που ως συνήθως ο έθνος αντιμετωπίζουμε αυτή καθεαυτή την αθλητική αναμέτρηση. Το δεύτερο κερδίζει και με διαφορά μάλιστα αφού όπως το είχε πει ο ποιητής «στην Ελλάδα ζεις, δεν υπάρχει ελπίς». Ελπίς όμως δεν υπάρχει για όλους αυτούς που έβλεπαν το ματς με τα Σκόπια ή όπως αλλιώς θέλουν να λέγονται ως ευκαιρία να βγάλουν το εθνικιστικό τους άχτι, να ξεχαστούν από τη μίζερη ζωή (μας), να βρουν μία αφορμή για να πανηγυρίσουν μία… εθνική επιτυχία.